اثر بخشی آموزش ادراک دیداری بر بهبود توجه دانش‌آموزان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش‌فعالی

هدفپژوهش حاضر، بررسی اثر­بخشی آموزش ادراک دیداری بر بهبود توجه دانش­آموزان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/  بیش­فعالی بود. این پژوهش به صورت آزمایشی و با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه­ی دانش­آموزان پسر دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش­فعالی که در مقطع پیش­دبستانی شهر اردبیل در سال تحصیلی 95-96 مشغول به تحصیل بودند تشکیل داد، که از بین آن­ها تعداد 30 نفر به شیوه غربالگری، پس از مصاحبه بالینی ساخت­مند انتخاب و به طور تصادفی و با نسبت­های مساوی در گروه­های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار­های مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل آزمون توجه تولز-پیرون  و فرم کوتاه و تجدید نظر شده­ی مقیاس درجه­بندی کانرز والدین بود. داده­های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین گروه آزمایش و گروه کنترل در توجه بعد از ارائه آموزش ادراک دیداری تفاوت معنی­داری وجود دارد. این یافته­ها نشان می­دهد که آموزش ادراک دیداری در بهبود توجه کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش­فعالی موثر است.